Veel mensen zijn bevooroordeeld over anderen. Zelf doe ik mijn best om dat nooit te zijn. Ik weet hoe vervelend het is als mensen dat doen namelijk. Ik had vroeger veel last van mijn huid. Dat zag er natuurlijk niet uit. De blikken van anderen zagen er ook niet uit. Het is heel lastig om daarmee om te gaan. Maar naarmate ik ouder werd, werden mensen begripvoller. Nu kijken vrienden naar mijn hart en daar ben ik dankbaar voor. Toch oordelen mensen nog steeds over me..
Als ik zeg dat ik christen ben bijvoorbeeld, dan denken ze dat ik saai ben, omdat ik niet rook. Nou rook ik niet, maar dat komt omdat ik astma heb. Afgelopen week heb ik het ook een paar keer meegemaakt. Het lijkt wel alsof die mensen het zelf niet door hebben hoor. En dat is eigenlijk nog het ergste. Dus bid ik voor ze: “God laat u zien aan deze mensen. Open hun ogen”. Alleen nu zit ik er mee natuurlijk, want het is vreselijk als iemand je openlijk op straat kwetst, met anderen erbij. Vreselijk.
Wie zijn zij om mij te veroordelen? Niemand. Alleen God mag over mij oordelen.
Lees ook:Diepe dalen maken je sterker
Lees ook:Lekker flirten op internet
Lees ook:Kwaliteit van Nederlandse bodem
Lees ook:Ik val bijna van mijn stokje…
Lees ook:God bestaat waarschijnlijk niet.
jammer, maar je hebt wel gelijk. mensen hebben snel een mening over anderen of plaatsen je gelijk in een hokje. wat ik ook heel vervelend vind is dat ze wel die splinter in iemands anders ogen zien, maar niet die balk in hun eigen ogen.