Joh 3:16
Gemeente:
Dit is de laatste bericht van de “de bekendste” reeks. Ik ga de reeks over Johannes 3: 16 afsluiten met een overdenking over de rol van de gemeente. We hebben gezien dat de mens door Jezus is gered van zijn zonde en de dood tijdens de reddingsactie van God zo lang geleden. We zagen dat Jezus niet kwam om over ons een oordeel uit te spreken. Ook ligt de keuze bij de mens. We zagen wat de symbolische betekenis is van de doop wanneer je hebt besloten de redding van Jezus Christus aan te nemen. En we zagen dat je het niet allemaal op eigen kracht hoeft te doen doordat God de Heilige geest heeft gestuurd naar hen die geloven. Rechtsonder op deze pagina is een “poll”. Daarin kun je aangeven wat je mening is over de stelling “Een gemeente is niet nodig om te leven in geloof.” Nog niet veel mensen hebben van zich laten horen, maar ik ga dit onderwerp alvast bespreken.
Waarom nemen zoveel mensen in Nederland genoegen met geloven zonder een kerkelijk gemeente?
Hier, naar mijn mening, de belangrijkste redenen op een rij:
* Veel christenen leven toch al alleen wat geloof betreft, omdat hun collega’s, medescholieren en vrienden niet gelovig zijn. Daarom: Ze zijn het gewend de enige te zijn die geloven; ze zijn het gewend over hun geloof te spreken in termen van “dit is mijn mening”; Ze zijn het gewend geraakt hun geloof niet te delen en om niet te getuigen van God in hun leven.
* Een koud of lauw geloof. Daardoor hebben ze de behoefte niet veel meer te doen in geloof dan gewoon te geloven.
* Er zijn ook christenen die last hebben van het feit dat het vorm van het geloof in gemeenten en/of bij hun ouders heilig is/was. Daardoor voelt/voelde men zich ongemakkelijk bij alles wat met hun geloof te maken hebben en lijkt God onpersoonlijk en ver weg. Vorm en principes (of regels) lijken belangrijker te zijn dan relationeel contact, aanmoediging, geloofsbeleving en ruimte voor emotie (terwijl bij het laatste twee genoemden toch ook gemeenten zijn die erin doorslaan.)
Maar het is juist de bedoeling dat we elkaar ondersteunen in elkaars geloof. Vandaar de kerk/gemeente. Paulus zegt dat we allen deel zijn van hetzelfde lichaam maar dat ieder een ander lichaamsdeel is. Voor een lichaam om te kunnen fungeren moeten al zijn lichaamsdelen samenwerken. (1 Kor 12) Ook roept hij ons op om elkaar aan te moedigen, dus te troosten, in liefde terecht te wijzen, te bemoedigen etc. en zodoende helpen we elkaar in geloof en tegen de verleiding van zonde. (1 Tess 5 en ook op veel andere plaatsten)
God doet zijn werk onder mensen door de Heilige geest, maar als we niet zijn waar medegelovigen zijn dan zijn we ook niet waar de Heilige geest ons kunnen helpen, want in onze eigen levens staan we dikwijls niet open voor de werking van de Geest in ons harten en luisteren we niet naar zijn stem. Dus wordt geloven in je eentje er niet makkelijker op. Vooral niet als de mensen met wie we ons wel omringen zich vaak met het tegenovergestelde van ons geloof bezighouden.
En wat nou over de vorm en tradities van sommige gemeenten? Is het niet juist nodig dat degenen die er niet mee gelukkig zijn, die wat anders willen, onder leiding van de Heilige geest meehelpen verandering tot stand te brengen in eigen gemeente? Want als de mensen die beseffen dat het tijd is voor verandering niet mee helpen, wie dan? En als je zelf behoefte hebt aan aanmoediging, geloofsbeleving en persoonlijke geloofscontact, maar je doet er zelf ook niets mee, kun je het dan van de ander verwachten?
Geloven in je eentje hoeft niet. En veel kerken zijn aan veranderingen toe. Bouw je mee aan je gemeente, je geloof en het geloof van je gemeenteleden?
Lees ook:Dronken in de Geest
Lees ook:Net als red bull, maar dan beter
Lees ook:De bekendste (deel 5)
Lees ook:De kracht van samenwerken
Lees ook:Omdat geloof geen wetenschap is
Ik merk heel erg dat de Heilige Geest door mensen heen werkt. En dat is juist zo bijzonder. Maar dan is het wel aan de persoon om de stem van God te herkennen. Ik kan me voorstellen dat dat soms lastig is, omdat er zoveel afleiding is: internet, tv, radio, uitgaan. Belangrijk is wel om je blik omhoog te houden.
Ik geloof in God maar accepteer de bijbel niet als handboek. Dat maakt me tot niet-christen. Ik zie Jezus als een van vele voorbeelden, niet als de enige zoon van God. Ik geloof in rechtstreekse communicatie met God, zonder tussenkomst van een heilige geest.
_
Een gemeente vind ik dan ook niet interessant omdat daar de bijbel als leidraad wordt gebruikt, i.p.v. God zelf. Ik voel me daarnaast uiterst ongemakkelijk bij de hele sfeer van rituelen & zang van eenvoudige muziek met zoetsappige teksten.
_
Als ik zeg “God zegt mij dat de bijbel geen gezagwekkende bron is”, dan zegt een christen dat dat de bijbel zegt dat dat wel zo is. Er zijn vele boeken die door inspiratie van God geschreven zijn; de bijbel is er slechts 1 van. Gezien de leeftijd en de geschiedenis zijn veel dingen verdraait en niet opgeschreven zoals ze zijn. Ik hecht veel meer geloof aan “gesprekken met God” van Neale Donald Walsch. Na het lezen van dit boek is het ook gelijk duidelijk waarom geen enkel boek gezagwekkend is als bron: Geschreven woord is de slechtste verspreider van waarheid.
Of de Heilige geest nou een middenman is bij het communiceren met God, dat zou ik niet zeggen. Hij wordt door Jezus “trooster” en “pleitbezorger” genoemd. Wanneer je naar de Heilige geest luistert, luister je naar God. Maar God hoort alles, dus rechtstreeks communiceren met God lijkt me normaal.
De bijbel is een verzameling van geschriften die direct (met uitzondering van Ester) te maken heeft met God en is zeker behulpzaam en inspirerend. Ik denk dat er weinig verschil is tussen het lezen van een brief van Paulus en het lezen van een boek van Tim Keller. Het probleem is dat de meeste mensen niet de kennis en inzicht hebben om op de juiste manier met de bijbel om te gaan…dat is, als je op een wetenschappelijk manier ernaar wilt kijken. Dat maakt dat voor elk persoon of gemeenschap de bijbel een ander betekenis heeft (al licht het hem in de nuances). Maar waar veel christenen heel wijs in zijn is wanneer ze vertrouwen op de Heilige geest om door de bijbel (en hun tradities en vormen) heen te werken in hun levens.
Hebt u de bijbel niet nodig in uw relatie met de ware God dan prijs ik u gelukkig, maar zoals ik al zei, anderen hebben het wel nodig. En wat Jezus betreft lijkt het me duidelijk dat hij er niet was als goeroe of wat dan ook, maar als offer aan God namens de mens juist zodat men weer een relatie met God kon hebben zonder tussenkomst van de zonde of verbondenheid aan een morele wet.
“Hebt u de bijbel niet nodig in uw relatie met de ware God dan prijs ik u gelukkig, maar zoals ik al zei, anderen hebben het wel nodig.”
De bijbel kan een weg naar God zijn, maar ook een weg er vanaf. Tekst interpretatie heeft grote gevolgen op de manier waarop je je leven inricht en de bijbel laat zich breed interpreteren.
Echt leren luisteren leer je niet uit een boek of van de dominee; maar door ervaring. Wat ik maar wil zeggen: de bijbel kan leiden en afleiden.
Ik heb nog een lange weg te gaan voordat dat elk moment van de dag (en elke dag) wil lukken, maar de reis is tenslotte het doel van het leven. Als de bijbel u daarbij helpt is dat een ‘geschenk uit de hemel’.
Afleiden kan het ook idd.
Mag uw reis gezegend zijn. Weet dat u het niet alleen hoeft af te leggen.